Wystąpienie do Podsekretarza Stanu w MSWiA w sprawie przyznawania pomocy finansowej z funduszu socjalnego emerytów i rencistów Policji z dnia 2009-07-03.
Wystąpienie do Podsekretarza Stanu w MSWiA w sprawie przyznawania pomocy finansowej z funduszu socjalnego emerytów i rencistów Policji.
Na tle sprawy indywidualnej, wątpliwości Rzecznika wzbudziła podstawa prawna decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim dotyczących zasad i kryteriów przyznawania pomocy finansowej z funduszu socjalnego dla osób uprawnionych do policyjnego zaopatrzenia emerytalnego i członków ich rodzin w garnizonie lubuskim (z dnia 6 lutego 2006 Nr 32/06 oraz z dnia 26 lutego 2008 r. Nr 41/08). Jako podstawę prawną ich wydania, Dyrektor Biura Prawnego KGP wskazał § 6 zarządzenia nr 1144 Komendanta Głównego Policji z dnia 2 listopada 2004 r. w sprawie metod i form wykonywania w Policji zadań w zakresie legislacji pomocy prawnej i informacji prawnej oraz § 7 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 9 września 2004 r. w sprawie funduszu socjalnego emerytów i rencistów Policji, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu i Państwowej Straży Pożarnej oraz ich rodzin. Rozporządzenie to nie zawiera jednak upoważnienia komendanta wojewódzkiego Policji do określenia zasad i kryteriów przyznawania pomocy finansowej z funduszu socjalnego. Zarządzenia natomiast są wydawane tylko na podstawie ustawy. Nie mogą stanowić podstawy decyzji wobec obywateli, osób prawnych oraz innych podmiotów (art. 93 ust. 2 Konstytucji). Zakres podmiotowy "decyzji" komendantów wojewódzkich Policji nie może dotyczyć podmiotów, które nie są podległe organowi wydającemu taki akt, a takimi są uprawnieni do pomocy socjalnej w świetle wspomnianego rozporządzenia. W tym kontekście decyzja z dnia 26 lutego 2008 r. Nr 41/08 Komendanta Wojewódzkiego Policji w Gorzowie Wielkopolskim narusza art. 93 ust. 2 Konstytucji. Z uwagi na fakt, iż omawiany problem dotyczy prawdopodobnie wszystkich garnizonów Policji w kraju, Rzecznik zwrócił się z prośbą o rozważenie podjęcia inicjatywy ustawodawczej w celu zmiany opisanego stanu rzeczy.