wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie utraty po osiągnięciu pełnoletności prawa do pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego z powodu posiadania własnego dziecka z dnia 2010-02-01.
wniosek do Trybunału Konstytucyjnego w sprawie utraty po osiągnięciu pełnoletności prawa do pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego z powodu posiadania własnego dziecka.
Rzecznik wniósł o stwierdzenie niezgodności art. 10 ust. 2 pkt 2 w związku z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7.09.2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów z zasadą równości wyrażoną w art. 32 ust. 1 Konstytucji w zw. z zasadą szczególnej pomocy państwa rodzinom niepełnym określoną w art. 71 ust. 1 oraz zasadą sprawiedliwości społecznej, o której mowa w art. 2 Konstytucji.
Do Rzecznika kierowane są skargi przez osoby, które po osiągnięciu pełnoletniości tracą prawo do pobierania świadczeń z funduszu alimentacyjnego z powodu posiadania własnego dziecka. Świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują osobie uprawnionej do ukończenia przez nią 18 roku życia albo w przypadku gdy uczy się w szkole lub szkole wyższej do ukończenia przez nią 25 roku życia, albo w przypadku posiadania orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności - bezterminowo. Świadczenia te przysługują, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł. Wprowadzona art. 10 ust. 1 i 2 regulacja ograniczyła prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego osobom, które spełniają wymagane prawem przesłanki pozytywne, ale w ich przypadku pojawiła się jedna z przesłanek negatywnych. Wątpliwości konstytucyjne budzi przesłanka, zgodnie z którą świadczenia z funduszu alimentacyjnego nie przysługują, jeżeli osoba uprawniona jest pełnoletnia i posiada własne dziecko. Celem ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów jest wspieranie osób znajdujących się w trudnej sytuacji materialnej z powodu niemożności wyegzekwowania alimentów. Wyłączenie z kręgu uprawnionych do uzyskania świadczenia z funduszu alimentacyjnego osób, które posiadają własne dziecko może prowadzić do pozbawienia ich możliwości kontynuowania nauki i znacznego ograniczenia szans usamodzielnienia ekonomicznego.