Wystąpienie do Komendanta Głównego Policji w sprawie nierespektowania wyroków sądów administracyjnych przez organy administracji publicznej w sytuacji przeniesienia funkcjonariuszy Policji na niższe stanowiska służbowe z dnia 2011-12-16.
Wystąpienie do Komendanta Głównego Policji w sprawie nierespektowania wyroków sądów administracyjnych przez organy administracji publicznej w sytuacji przeniesienia funkcjonariuszy Policji na niższe stanowiska służbowe.
W związku z wejściem w życie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lutego 2008 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad otrzymywania i wysokości uposażenia zasadniczego policjantów, dodatków do uposażenia oraz ustalania wysługi lat, od której jest uzależniony wzrost uposażenia zasadniczego, funkcjonariusze Biura Spraw Wewnętrznych Komendy Głównej Policji zostali zwolnieni z dotychczasowych stanowisk i mianowani na inne stanowiska. Zarzucają oni przedmiotowym decyzjom, że powołując się na przepisy rozporządzenia organ przeniósł funkcjonariuszy na niższe stanowiska służbowe od zajmowanych dotychczas błędnie interpretując dyspozycję normy prawnej wynikającej z treści art. 32 ust. 1 ustawy o Policji. Uniknął tym samym konieczności zastosowania się do rygorów, jakie związane są z możliwością przeniesienia policjanta na niższe stanowisko służbowe (w trybie art. 38 ust. 2 pkt 4 ustawy o Policji). W związku z wyrokami sądów administracyjnych uchylającymi tego rodzaju orzeczenia Komendant Główny Policji zwrócił się ponownie do policjantów z zapytaniem, czy wyrażają bezwarunkową zgodę na mianowanie na niższe stanowisko służbowe. Policjanci zostali poinformowani, że nieudzielenie odpowiedzi w terminie 7 dni lub udzielenie niejednoznacznej odpowiedzi będzie skutkować wszczęciem procedury zwolnienia policjanta ze służby. Rzecznik Praw Obywatelskich prosi o wskazanie powodów odmowy zastosowania wobec funkcjonariuszy § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lutego 2008 r.
Komendant Główny Policji (03.01.2012 r.) wyjaśnił, że § 4 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lutego 2008 r. odnosi się do policjantów, którzy przed dniem 1 stycznia 2008 r. mieli zachowane prawo do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku służbowym. Instytucja zachowania uprawnień do zaszeregowania należnego na poprzednio zajmowanym stanowisku jest instytucją wyjątkową, która została uregulowana w art. 103 ust. 2 ustawy o Policji. Tylko w przypadku zastosowania powołanej regulacji przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, niezbędnym było, przy ustalaniu nowej grupy zaszeregowania policjantów, posłużenie się załącznikiem nr 4 do wymienionego rozporządzenia, określającym równorzędne grupy zaszeregowania w stosunku do grup zachowanych przed dniem wejścia w życie nowych przepisów. Z regulacji art. 38 ust. 2 ustawy o Policji jednoznacznie wynika, że przeniesienie policjanta na niższe stanowisko służbowe, wynikające z likwidacji zajmowanego przez niego dotychczas stanowiska, uzależnione jest od jego zgody. Ustawodawca nie przewidział przy tym możliwości uzależnienia przedmiotowej zgody od spełnienia jakiegokolwiek dodatkowego warunku. Brak zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe może stanowić podstawę wszczęcia postępowania administracyjnego w przedmiocie zwolnienia ze służby w trybie art. 38 ust. 4 ustawy o Policji. W wydanych w sprawach funkcjonariuszy orzeczeniach sądy administracyjne wskazywały, iż nie można uznać, że policjant wyraził zgodę na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe w sytuacji, gdy zgodę tę uzależnił od spełnienia warunku, którego organ administracji nie zrealizował.