Wystąpienie do Ministra Edukacji Narodowej w sprawie wątpliwości co do interpretacji przepisów prawa oświatowego dotyczących statusu prawnego pełnoletnich uczniów z dnia 2012-05-18.
Wystąpienie do Ministra Edukacji Narodowej w sprawie wątpliwości co do interpretacji przepisów prawa oświatowego dotyczących statusu prawnego pełnoletnich uczniów.
Do Rzecznika Praw Obywatelskich trafiła skarga w sprawie wątpliwości co do interpretacji przepisów prawa oświatowego. Kurator Oświaty wydał zalecenie dostosowania statutu Szkoły do obowiązującego prawa powołując się m.in. na stanowisko Ministra Edukacji Narodowej. Przedstawiona interpretacja budzi jednak wątpliwości skarżącego, a także Rzecznika Praw Obywatelskich. Zgodnie z opinią Kuratora Oświaty status prawny pełnoletnich uczniów powinien zostać uzależniony od tego, czy uczeń utrzymuje się samodzielnie czy też pozostaje na utrzymaniu rodziców. W pierwszym przypadku uczeń powinien cieszyć się pełną samodzielnością kształtowania swoich relacji z placówką, w drugim przypadku rodzice powinni mieć zagwarantowaną możliwość wychowywania swojego dziecka, zachowują zatem m. in. prawo uzyskiwania informacji o jego postępach w nauce, nawet bez wiedzy i zgody ucznia. Ministerstwo Edukacji Narodowej oraz Kurator Oświaty wskazują, że podstawą zróżnicowania sytuacji prawnej pełnoletnich uczniów jest art. 135 § 2 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. W opinii Rzecznika, różnicowanie sytuacji prawnej obywateli ze względu na obowiązek alimentacyjny stanowi w istocie różnicowanie sytuacji prawnej obywateli ze względu na ich sytuację finansową. Rozwiązanie takie wydaje się zaś w demokratycznym państwie prawnym niedopuszczalne. Stanowiłoby to także naruszenie konstytucyjnej gwarancji równości. Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o zajęcie stanowiska w opisanej sprawie.
Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej (05.11.2012 r.) wyjaśniła, że obecnie w Ministerstwie Edukacji Narodowej prowadzone są analizy przepisów kształtujących prawa i obowiązki uczniów w szkołach dla młodzieży, jak i rozwiązań istniejących w tym zakresie w innych krajach Unii Europejskiej, w celu określenia zakresu koniecznych zmian i wypracowania propozycji zmian legislacyjnych w przepisach prawa oświatowego, które wyeliminowałyby pojawiające się na tym tle wątpliwości.