Wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w sprawie monitoringu zachowania osób pozbawionych wolności z dnia 2013-04-19.
Wystąpienie do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w sprawie monitoringu zachowania osób pozbawionych wolności.
W skargach kierowanych do Biura Rzecznika Praw Obywatelskich osoby pozbawione wolności często podnoszą problem braku jawności monitoringu ich zachowania wskazując, iż nie zawsze mają świadomość, że przebywają w monitorowanym obszarze. Zdarzają się też sytuacje, gdy zainstalowane w celi kamery nie są podłączone do systemu monitoringu, a mimo to skazani są informowani, że ich zachowanie jest monitorowane. Zdaniem Rzecznika osadzony powinien być informowany o monitorowaniu jego zachowania w celi mieszkalnej, ponieważ stała, trwająca przez całą dobę kontrola więźnia wiąże się z ograniczeniem prawa do poszanowania życia prywatnego. Objęcie monitorowaniem zachowania skazanego wymaga wydania decyzji przez dyrektora zakładu karnego. Decyzja dyrektora podlega kontroli sądowej, a także kontroli sędziego penitencjarnego oraz kontroli Dyrektora Generalnego i dyrektora okręgowego Służby Więziennej. Aby osadzony mógł skorzystać z prawa do złożenia skargi na decyzję dyrektora zakładu karnego (aresztu śledczego) w przedmiotowym zakresie, musi być o tej decyzji poinformowany. Rzecznik dostrzega również potrzebę stosowania przesłon obiektywu kamer, jeśli nie służą one w danym czasie do monitorowania zachowania skazanego. Rzecznik podkreśla w wystąpieniu, że obowiązkiem władz publicznych jest poszanowanie i ochrona godności człowieka oraz jego prywatności, z ograniczeniem uzasadnionym usprawiedliwioną ingerencją . W związku z powyższym Rzecznik Praw Obywatelskich zwraca się z prośbą o zajęcie stanowiska w przedmiotowej sprawie.
Dyrektor Generalny Służby Więziennej (17.05.2013 r.) nie podzielił wątpliwości wyrażonych w wystąpieniu Rzecznika Praw Obywatelskich. Decyzję o monitorowaniu zachowania osadzonego podejmuje dyrektor zakładu karnego. Ustalono, że w sprawie indywidualnej opisanej w wystąpieniu Rzecznika nie doszło do naruszenia praw skarżącego, wobec którego nie podjęto decyzji o monitorowaniu. Najlepszym rozwiązaniem w przyszłości byłoby nieumieszczanie w celach z zainstalowanym monitoringiem osadzonych, wobec których nie podjęto decyzji o monitorowaniu zachowania osadzonego, nawet w przypadku odłączenia monitoringu od systemu. Jest to jednak bardzo trudne, gdyż cele te wchodzą do pojemności zakładów karnych i nie ma możliwości pozostawienia tych cel niezaludnionymi przy tak dużym zaludnieniu jednostek penitencjarnych.